Mieszko I

Mieszko I został pierwszym władcą słowiańskich plemion zamieszkałych nad Wisłą. Wywodził się z najmniejszego plemienia tamtejszych Słowian zwanych Polanami.

Dzieciństwo Mieszka I jak i życie jego przodków nie jest znane. Wiadomo jedynie jak nazywali się jego przodkowie. Ojciec Siemomysł, dziad Lestek i pradziad Siemowit lub Ziemowit. Rozpoczęcie panowania przez Mieszka I, datuje się na rok 960 n.e. W tym czasie państwo Mieszka I zajmowało jedynie Wielkopolskę, natomiast główną religią panującą były wierzenia Słowian. Historycy mają podstawy sądzić, że Mieszko był nie tylko wybitnym przywódcą, był też znakomitym politykiem i strategiem. Doskonale zdawał sobie sprawę, że przyjęcie Chrześcijaństwa wzmocni jego pozycję jako władcy, a przede wszystkim zmniejszy zagrożenie ze strony Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego i Czech. Nie chcąc zbytnio uzależnić się od Cesarza Niemieckiego Mieszko postanawia przyjąć chrzest od Czechów. W tym celu w 965 roku wybiera się do Czech skąd przywozi swoją przyszłą żonę Dobrawę, córka księcia czeskiego Bolesława. Rok 966 Mieszko I przyjmuje chrzest, symbolizując w ten sposób, że kraj Polan stał się krajem Chrześcijańskim. Następuję usuwanie pogańskich miejsc kultu i rozwój budowli sakralnych. W Poznaniu powstaje pierwsze biskupstwo, na czele którego stanął biskup Praski Jordan. W 968 roku Mieszko I funduje w Poznaniu pierwszą Katedrę. Kolejna Katedra zostaje wybudowana w Gnieźnie w latach 970-977.  

W latach 967-972 Mieszko I prowadzi wojny na Pomorzu Zachodnim. Udaje mu się podporządkować część tych ziem. Niestety na skutek agresji ze strony margrabiego Marchii Wschodniej, Hodona zaprzestaje walki na Pomorzu. W obronie kraju udaje się pod Cedynie, gdzie odnosi bezdyskusyjne zwycięstwo. Duża w tym zasługa Czcibora brata Mieszka, który przybył z odsieczą w najważniejszym momencie bitwy. 

Zaprowadzenie chrześcijaństwa R.P. 965 - obraza Jan Matejko

Prawdopodobną przyczyną ataku ze strony margrabiego, była chęć powstrzymania Mieszka przed zajęciem Pomorza Zachodniego. Ostatecznie po wygranej bitwie, Mieszko przejął kontrolę nad całym Pomorzem Zachodnim. Obydwaj władcy przymuszeni przez Cesarza Ottona I zawarli pokój. Dodatkowo Mieszko wysyła na dwór Cesarski swojego syna Bolesława jako zakładnika.

Mieszko I - relacje ze Świętym Cesarstwem Rzymskim

7 maja 973 roku umiera Cesarz Otton I. O tron rywalizują pomiędzy sobą Otton II i Henryk Kłótnik. Mieszko wraz z czeskim księciem Bolesławem II, w walce o tron Cesarski popiera Henryka. Ostatecznie do władzy dochodzi Otto II, który chce odpłacić się słowianom (Mieszko i Bolesław) za zdradę. W 977 roku umiera żona Mieszka I Dobrawa. Dwa lata po jej śmierci Mieszko bieżę za żonę Odę, córkę margrabiego Marchii Północnej Dytryka.

Mapa Polski za panowania Mieszka I - lata 960-992

Kiedy sytuacja na Zachodnich granicach została ustabilizowana. Mieszko rozpoczął przygotowania do działań wojennych z pozostałymi sąsiadami. W 981 roku książę ruski Włodzimierz I Wielki przejął Grody Czerwieńskie. W 983 roku umiera Cesarz Otton II. Rok później w Kwedlinburgu Mieszko zawiera układ z Henrykiem Kłótnikiem po raz drugi popierając jego kandydaturę na tron Cesarski. Niestety i tym razem Cesarzem zostaje potomek rodziny panującej Otton III.  W 986 roku Mieszko poparł Ottona III jako nowego Cesarza Niemieckiego. W zamian prosząc o posiłki w walce z Czechami. W 987 roku rozpoczęła się 3-letnia wojna z Czechami. Ostatecznie w 990 roku Mieszku udało się przyłączyć do swojego państwa Małopolskę i Śląsk. Na rok przed śmiercią Mieszko I wydał akt, nazywany od pierwszych słów w nim zawartych Dagome Iudex. W dokumencie tym oddaje całe swoje państwo pod zwierzchnictwo Stolicy Apostolskiej. Śmierć Mieszka I datuje się na 25 maja 992 rok.