Pasterze bieżeli gdy głos usłyszeli – pieśń, tekst, wykonanie

Kolęda Pasterze bieżeli gdy głos usłyszeli pochodzi ze Śpiewnika Kościelnego, którego autorem jest ks Michał Mioduszewski. Śpiewnik ten został wydany w 1838 roku w Krakowie, jako pierwszy podający zapis nutowy pieśni religijnych. Zbiór utworów ks Mioduszewskiego nie podaje autora tekstu oraz muzyki.

Kolęda Pasterze bieżeli gdy głos usłyszeli jest obecnie mniej znana, mimo iż należy do kanonu polskich kolęd tradycyjnych. Jest to jedna z najstarszych polskich kolęd.

Pasterze bieżeli, gdy głos usłyszeli - tekst

1. Pasterze bieżeli, gdy głos usłyszeli
Śpiewania anielskiego.
Znaleźli w żłóbeczku, w Betlejem miasteczku.
Jezusa maleńkiego.
Osiołek z wołem usługują,
Klękają, znając adorują
Stworzyciela swojego.

2. Widząc to pasterze, iż bydlęta szczerze
Nieme ukłon oddają,
Padli na kolana; tak wielkiego Pana
Zaśpiewawszy, witają:
„Zawitaj, Boże utajony,
Z Panienki czystej narodzony!”
Na twarze upadają.

3. Gdy się pokłonili, da trzody śpieszyli
Weseli pastuszkowie,
Bo gwiazdę ujrzeli, że dzień rozumieli.
Alić to Trzej Królowie
Od Wschodu z darami jechali,
By pokłon Panu królów dali,
Poddani Monarchowie.

4. Wszechmocy Boże!
Któż wymówić może
Co czynisz dla stworzenia,
Kiedy swoje Bóstwo zsyłasz na ubóstwo
I na srogie męczenia.
Niechże Ci w Trójcy Jedynemu Cześć, chwała,
Bogu przedwiecznemu
Będzie bez zakończenia.

PODOBNE KOLĘDY