Czerwony pas - pieśń, tekst, wykonanie
Pieśń Czerwony pas jest pieśnią góralską, autorem pieśni Czerwony pas jest XIX-wieczny dramaturg i komediopisarz Józef Korzeniowski. Muzykę do pieśni Czerwony pas skomponował XIX-wieczny polski kompozytor Karol Kurpiński. Pieśń Czerwony pas znalazła się na płycie biesiadnej discopolowego zespołu Bayer Full. Pieśń Czerwony pas cieszy się dużą popularnością zwłaszcza w polskich górach.
Czerwony pas - tekst
1. Czerwony pas, za pasem broń
I topór co błyszczy z dala.
Wesoła myśl, swobodna dłoń,
To strój, to życie górala.
Ref. Tam szum Prutu, Czeremószu
Hucułom przygrywa,
I wesoła kołomyjka
Do tańca porywa.
Dla Hucuła nie ma życia
Jak na połoninie,
Gdy go losy w doły rzucą
Wnet z tęsknoty ginie.
2. Gdy świeży liść okryje buk
I Czama Góra sczernieje,
Niech dzwoni flet, niech ryczy róg,
Odżyły nasze nadzieje.
Ref. Tam szum Prutu, Czeremószu
Hucułom przygrywa,
I wesoła kołomyjka
Do tańca porywa.
Dla Hucuła nie ma życia
Jak na połoninie,
Gdy go losy w doły rzucą
Wnet z tęsknoty ginie.
3. Pękł rzeki grzbiet, popłynął lód,
Czeremosz szumi po skale,
Nuż w dobry czas kędziory trzód
Weseli kąpcie górale!
Ref. Tam szum Prutu, Czeremószu
Hucułom przygrywa,
I wesoła kołomyjka
Do tańca porywa.
Dla Hucuła nie ma życia
Jak na połoninie,
Gdy go losy w doły rzucą
Wnet z tęsknoty ginie.
4. Połonin step na szczytach gór,
Tam trawa w pas się podnosi.
Tam ciasnych miedz nie ciągnie sznur,
Tam żaden pan ich nie kosi.
Ref. Tam szum Prutu, Czeremószu
Hucułom przygrywa,
I wesoła kołomyjka
Do tańca porywa.
Dla Hucuła nie ma życia
Jak na połoninie,
Gdy go losy w doły rzucą
Wnet z tęsknoty ginie.
5. Dla waszych trzód tam paszy dość,
Tam niech się mnożą bogato,
Tam runom ich pozwólcie róść,
Tam idźcie na całe lato.
Ref. Tam szum Prutu, Czeremószu
Hucułom przygrywa,
I wesoła kołomyjka
Do tańca porywa.
Dla Hucuła nie ma życia
Jak na połoninie,
Gdy go losy w doły rzucą
Wnet z tęsknoty ginie.
6. A gdy już mróz posrebrzy las,
Ładujcie ostrożnie konie;
Wy z plonem swym witajcie nas,
My z czarką podamy dłonie.
Ref. Tam szum Prutu, Czeremószu
Hucułom przygrywa,
I wesoła kołomyjka
Do tańca porywa.
Dla Hucuła nie ma życia
Jak na połoninie,
Gdy go losy w doły rzucą
Wnet z tęsknoty ginie.
