Prośba dziecka - Kiedyś o Jezu
- pieśń, tekst, wykonanie
Prośba dziecka - Kiedyś o Jezu
- pieśń, tekst, wykonanie
Mało kto kojarzy pieśń Kiedyś o Jezu z jej właściwym tytułem Prośba dziecka. Tak zatytułował swój utwór ksiądz Antoni Kowalkowski, proboszcz z pomorskiej miejscowości Rytel. Istnieje domniemanie, iż ksiądz Kowalkowski to także autor pieśni Pan Jezus już się zbliża, choć nie ma ku temu pewności. Prośba dziecka została opublikowana po raz pierwszy w czasopiśmie „Nasz przewodnik” w 1915 roku, a już w 1928 trafiła do kolejnego wydania Śpiewnika kościelnego Jana Siedleckiego. Wiadomo o autorze pieśni, iż stworzył więcej utworów religijnych, jednak zawierucha wojenna sprawiła, że wszystkie przepadły. W 1981 roku podczas pielgrzymki Jana Pawła II na Filipiny, dzieci dla papieża wykonały Prośbę dziecka w swoim języku.
W prośbie dziecka na szczególną uwagę zasługuje zwłaszcza ostatnia zwrotka. Autor pisał pieśń z myślą o dzieciach, ale zwrócił uwagę na moment śmierci oraz Zbawienia człowieka.
Prośba dziecka - Kiedyś o Jezu - tekst
1. Kiedyś, o Jezu, chodził po świecie
Brałeś dziateczki w obięcia swe.
Patrz, tu przed Tobą stoi Twe dziecię
Do Serca Twego przytul i mnie.
2. Byłeś dzieciątkiem, Ty wielki Boże,
W żłóbku płakałeś nad światem złym.
Nie płacz, Dzieciątko, ja Ci w pokorze,
Serce me daję, Ty mieszkaj w nim.
3. Kto by u siebie dziecię przyjmował,
Rzekłeś, że wtenczas przyjmuje Cię.
Dzięki Ci, Jezu, żeś nas miłował,
Za to Cię kochać na wieki chcę.
4. Rzekłeś: "Nie może ze Mną być w niebie,
Kto nie chce dziecku podobnym być",
Ja, dziecię Twoje, chcę przyjść do Ciebie!
Daj mi niewinnie do śmierci żyć!
5. Kiedy w ostatniej będę potrzebie,
Gdy się rozstanę ze światem tym,
Zlituj się, Jezu, weź mnie do siebie,
Niech wiecznie spocznę przy Sercu Twym.
