Pije Kuba do Jakuba - pieśń, tekst, wykonanie
Pije Kuba do Jakuba - pieśń, tekst, wykonanie
Pije Kuba do Jakuba jest powszechnie znaną pieśnią biesiadną chociaż, większość biesiadników zna tylko jej pierwszą strofę. Utwór bywa używany jako zachęta do wypicia kolejnego toastu. Prawdopodobnie melodia pieśni pochodzi z XVIII wieku, a autorem słów jest Stefan Witwicki. Autor był poetą epoki romantyzmu, przyjacielem Adama Mickiewicza, Fryderyka Chopina czy Cypriana Kamila Norwida. Oskar Kolberg zawarł Pije Kuba do Jakuba jako pieśń Krakowską, chociaż popularna jest także w innych rejonach kraju.
Pije Kuba do Jakuba, mimo swojego zdawałoby się beztroskiego charakteru, zawiera ponadczasowe pouczenia dla ludu wpięte w ramy szlacheckie. Przede wszystkim autor zachęca do doceniania polskich obyczajów, walki o wolność oraz umiarze w biesiadowaniu.
obraz: Aleksander Orłowski - Uczta u Radziwiłłów
Pije Kuba do Jakuba - tekst
1. Pije Kuba do Jakuba,
Jakub do Michała.
Pijesz ty, piję i ja,
Kompanija cała.
A kto nie wypije,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu,
Tego we dwa kije.
2. W dawnym stanie, choć w żupanie,
Szlachcic złoto dźwiga.
Dzisiaj wpięto, kuso, wcięto,
A w kieszeni figa.
Kto za modą żyje,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech modnie nie żyje.
3. Koroneczki, perełeczki
Pani miała sama.
Dziś szynkarka i kucharka
Stroi się jak dama.
Kto nad stan swój żyje,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu
Niech nad stan nie żyje.
4. Dych z bigosem, jędyk z sosem
Jadły dawniej pany.
Dziś robaki i ślimaki
Jedzą jak bociany.
Kto żabami żyje,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech gadem nie żyje.
5. Tyś Polakiem i ja takim,
Jeszcze mamy szable.
Przyjdzie który, to mu skóry
Potrzepiemy diable.
Kto wrogów nie bije,
Tego we dwa kije,
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech ich dobrze bije.
6. Tyś Polakiem i ja takim,
W tym jest nasza chwała.
Wiwat i ja, wiwat i ty,
Kompanija cała.
A kto nie wypije,
Tego we dwa kije.
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech po polsku żyje.
7. Pili nasi pradziadowie,
Każdy wypił czarę,
Jednak głowy nie tracili,
Bo pijali w miarę.
Kto nad miarę pije,
Tego we dwa kije.
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech po polsku żyje.
8. Pili nasi pradziadowie,
Nie byli pijacy,
Żyli mężni, pracowici,
Bądźmyż i my tacy.
A kto nie dopije,
Tego we dwa kije.
Łupu cupu, cupu łupu,
Niech po polsku żyje