Szesnastka - pieśń, tekst, wykonanie
Pieśń partyzancka Szesnasta to fragment ballady, napisanej przez Józefa Stasiewicza pseudonim "Samotny", w 1948 roku. Autor pieśni Szesnastka, należał do antykomunistycznej Samoobrony Ziemi Grodzieńskiej, dowodzonej przez podporucznika Mieczysława Niedzińskiego "Niemna". Pieśń Szesnastka opisuje ostatnią walkę grupy Niemna, wówczas z szesnastu członków oddziału tylko trzem udało się przeżyć, wśród nich był autor ballady Szesnastka Józef Stasiewicz. Pieśń Szesnastka przypomina nam jak nierówna była walka Leśnych Oddziałów z komunistami okupującymi nasz kraj.
Szesnastka - tekst
1. W piękny, ciepły dzień majowy
niebo było całkiem jasne,
gdy pod Grodnem koło Kulbak
otoczyli naszych Krasne.
2. Wszędzie pola, lasu nie ma,
a żołnierzy ruskich wiele.
Wszystkim chłopcom serca drżały
w naszym małym tym oddziele.
3. Naszych garstka, ruskich mrowie,
nacierają z każdej strony,
gdzie nie spojrzysz, wszędzie pola,
wszędzie pola i zagony.
4. I jak kosą ścięte zboże,
na zagonach chłopcy padli.
Kule z wroga broni strasznej
młode życie ich pokradli.
5. Padł tam „Niemen”, „Fala” zginął,
„Śmiały” z „Czortkiem” padli „Społem”,
„Kalma”, „Morus” i „Żelazo”,
wraz z innymi dali głowy.
6. Jeszcze trzech tam żywcem wzięto,
a trzech uszło stamtąd zdrowo.
Wszystkich było ich szesnastu,
gdy nacierał wróg bojowo.
7. Padli razem w okrążeniu,
zginął z nimi i „Wesoły”.
Bo sowieckie kule tamej,
tak latały jakby pszczoły.
