Więc pijmy wino, szwoleżerowie - pieśń, tekst, wykonanie
Pieśń żołnierska Więc pijmy wino, szwoleżerowie, została napisana w 1926 roku. Pieśń znana jest również pod tytułem Szwoleżerowie. Autorem pieśni jest Włodzimierz Gilewski. Pieśń Więc pijmy wino, szwoleżerowie śpiewana jest na melodię piosenki kabaretowej Kadisz. Pieśń ta od swojego powstania bardzo szybko zdobyła uznanie żołnierzy. Jeszcze w przedwojennej Polsce, pieśń Więc pijmy wino, szwoleżerowie zaczęła pojawiać się w śpiewnikach żołnierskich. Dziś jest mniej znana od innych pieśni pochodzących z tego okresu, powodem jest prawdopodobnie skoczna melodia, która nie pasuje do obchodów historycznych, tragicznych wydarzeń.
Więc pijmy wino, szwoleżerowie - tekst
1. Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle!
Gdy nas nie stanie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle!
A gdy cię rzuci luba dziewczyna,
To ty się bracie z tego śmiej.
W miłej kompanii napij się wina
I bolszewika w mordę lej!
2. Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle!
Gdy nas nie stanie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle!
Szare mundury, złote obszycia,
Ach, jak to wszystko przepięknie lśni.
Lecz co jest na dnie w sercach ukryte,
Tego nie będzie wiedział nikt.
3. Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle!
Gdy nas nie stanie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle!
Bo przyjdą czasy, że te k ...
Będą przed nami na baczność stać!
Ręka nie zadrży, jak liść osiki,
Gdy będziem w ruskie mordy lać!
4. Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle!
Gdy nas nie stanie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle!
Szwoleżer tęskni, lecz zawsze skrycie,
Za ukochaną, za krajem swym.
Dla swej Ojczyzny oddałby życie,
Dla ukochanej pragnie żyć!
5. Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle!
Gdy nas nie stanie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle!
A gdy będziemy oficerami,
To będziem wódę wiadrami pić.
Całować panny, kochać mężatki
I po ułańsku ostro żyć!
6. Więc pijmy wino, szwoleżerowie,
Niech troski zginą w rozbitym szkle!
Gdy nas nie stanie, nikt się nie dowie,
Czy dobrze było nam, czy źle!
Gdy Wódz da rozkaz, idziemy w pole
Rzeczypospolitej oddamy krew.
I w szwoleżerskim, rycerskim kole
Nucimy sobie taki śpiew!
