Ułan i Dziewczyna - pieśń, tekst, wykonanie
Pieśń wojskowa Ułan i Dziewczyna dość często spotykana jest pod tytułem Tam na błoniu. Ta pieśń wojskowa powstawała na przełomie 1830-1831 roku. Najprawdopodobniej pieśń Ułan i Dziewczyna zawdzięcza swą melodie hrabiemu Gallenbergowi, który był twórcom baletów. Jednak niektórzy historycy przypisują melodie tej pieśni wojskowej Fryderykowi Chopinowi. Pieśń ta była również śpiewana na melodię ludową, a podczas IWŚ na melodie lwowskiej ulicy. Ułan i Dziewczyna to pieśń, która zdobyła popularność szczególnie wśród żołnierzy podczas powstania listopadowego.
Ułan i Dziewczyna - tekst
1. Tam na błoniu błyszczy kwiecie
Stoi ułan na widecie
A dziewczyna jak malina
Niesie koszyk róż
Stój poczekaj moja duszko
Skąd tak drobną stąpasz nóżką
Jestem z tej chatki i rwałam kwiatki
I powracam już
2. Oh! Jak próżne twe wymówki
Pójdziesz ze mną do placówki
A ja biedna, sama jedna
Matka czeka mnie
Stąd Moskale o pół mili
Pewno ciebie namówili
Ach dla Boga! Nigdy wroga
Nie widziałam nie
3. Może kryjesz wrogów tłuszcze
Daj buziaka to cię poszczę
Jam nie taka, dam buziaka
Tylko z konia zsiądź
Z konia zsiądę, prawo złamię,
Za to kule w łeb dostanę
Jakiś prędki, dość twej chętki,
Bez buziaka bądź!
4. Choć mnie życie ma kosztować,
Muszę ciebie pocałować,
Żal mi ciebie, jak Bóg w niebie,
Bo się zgubisz sam.
A jak wartę mą porzucę
I szczęśliwie z wojny wrócę?
Bądź spokojny, wrócisz z wojny,
Pocałunek dam!
5. Gdy szczęśliwie wrócę z boju,
Gdzież cię szukać mam w pokoju?
Tu w tej chatce, przy mej matce,
Nad tą rzeczką w wyż!
A jak zginę, co tak snadnie,
To buziaczek mi przepadnie!
Wierna tobie, na twym grobie,
Pocałuję krzyż!
