Mamy przyjaciela – pieśń, tekst, wykonanie
Mamy przyjaciela – pieśń, tekst, wykonanie
Kolęda Mamy przyjaciela jest mało znaną, chociaż piękną kolędą. Melodia kolędy ma spokojny charakter, a tekst można zinterpretować jako opowieść o Bożej miłości do człowieka. Niestety nie wiadomo kto jest autorem tych pięknych słów. Nie znany jest także autor melodii. Kolędę Mamy przyjaciela można odnaleźć w „Śpiewniku kościelnym…” autorstwa księdza Mioduszewskiego z roku 1838, Kancjonale Pelplińskim z 1904 roku oraz w „Śpiewniku kościelnym katolickim…” z 1903.
Kolęda ta jest przeznaczona na dzień św. Jana Ewangelisty, czczonego 27 grudnia.
Mamy przyjaciela - tekst
1. Mamy przyjaciela, Chrysta zbawiciela,
Wieku dzisiejszego.
Słowo niestworzone, z Panny narodzone,
Z żywota czystego.
2. Przyjaciel to drogi! ten niebieskie progi,
Opuścił z daleka.
Aby pobitego, na poły żywego,
Uzdrowił człowieka.
3. Który z Jeruzalem szedł był z wielkim żalem,
Do Jerycha złości.
Tam go szatan srodze, zraniwszy na drodze,
Odarł z niewinności.
4. Ten przyjaciel prawy, krom wszelkiej zabawy,
Dodał mu ochłody.
Na dobytek swego, ciała najświętszego,
Wziął go do gospody.
5. By wiecznie nie zginął, rany mu zawinął,
Przyjaciel serdeczny.
Ku jego potrzebie skarb co miał przy sobie,
Dał mu dostateczny.
6. Przeto człowiek każdy, niech pamięta zawżdy,
Jak się starać o to.
By tego wiecznego, przyjaciela swego,
Szanował nad złoto.
7. Już że poniechajmy, z Jerycha biegajmy,
Prosto do Betlejem.
Betlejem dom chleba, który przyszedł z nieba,
Ten jedząc nie mdlejem.
8. Tam przyjacielowi, Odkupicielowi,
Z Królmi ofiarujmy.
Serca swe z czystością, a potem z pilnością,
Grzechów się warujmy.
