Serdeczna Matko - pieśń, tekst, wykonanie
Serdeczna Matko - pieśń, tekst, wykonanie
Pieśń Serdeczna Matko jest obecnie często śpiewaną pieśnią podczas pogrzebów, a także świąt maryjnych. W zależności od regionu zmienia się jej słowa dostosowując ją do uroczystości. Melodia i słowa wywodzą się z polskiej tradycji, więc autorzy pozostają anonimowi. Pieśń już w 1838 zawarł M. M. Mioduszewski w swoim Śpiewniku kościelnym, gdzie umieścił ją wraz z pieśniami o Sercu Najświętszej Maryi Panny. Pieśń Serdeczna Matko posiada tą samą melodię co Boże, coś Polskę, przez co w XIX wieku wraz z innymi pieśniami religijno-patriotycznymi była zakazywana przez władze zaborców. Autor pieśni zwraca uwagę na surowy obraz Boga Ojca, którego przejednać i odwieść od karania może jedynie Najświętsza Matka.
Znana jest jeszcze jedna pieśń ułożona na melodię Serdeczna Matko, stworzona przez anonimowego żołnierza „ułożona na polu walki w Galicji w 1914 roku”. Niestety tylko tyle informacji na temat poety musi potomnym wystarczyć. Autor nazywa Matkę Bożą opiekunką świata i wyraża niepojętą tęsknotę za czasem pokoju, doceniając opiekę Maryi. Tajemniczy żołnierz żali się Matce Bożej na wojenną rzeczywistość i powszechne spustoszenie.
obraz: Fridolin Leiber - Herz Maria
Serdeczna Matko - tekst
1. Serdeczna Matko! opiekunko ludzi,
Niech cię płacz sierot do litości wzbudzi:
Wygnańcy Ewy do ciebie wołamy,
Zmiłuj się zmiłuj, niech się nie tułamy.
2. Do kogóż mamy wzdychać nędzne dziatki,
Tylko do ciebie ukochanej matki:
U której serce otwarte każdemu,
A osobliwie nędzą strapionemu.
3. Zasłużyliśmy to prawda przez złości,
By nas Bóg karał rózgą surowości:
Lecz kiedy ojciec rozgniewany siecze,
Szczęśliwy kto się do matki uciecze.
4. Ty masz po sobie i Ojca i Syna,
Snadnie go twoja przejedna przyczyna:
Pokazawszy mu piersi i wnętrzności,
Łatwo go skłonisz Matko łaskawości.
5. Dla twego serca wszystko Bóg uczyni,
Daruje plagi choć człowiek zawini:
Jak cię cna Matko nie kochać serdecznie,
Gdy się skryć możem pod twój płaszcz bezpiecznie.
6. Ratuj nas ratuj Matko ukochana,
Zagniewanego gdy obaczysz Pana:
Mieczem przebite pokazuj mu serce,
Gdyć Syna na krzyż wbijali morderce.
7. Dla tych boleści któreś wycierpiała,
Kiedyś pod krzyżem Syna twego stała:
Bóg nam daruje byśmy nie cierpieli,
Cośmy wytrzymać za złość naszą mieli.
8. A gdy ujdziemy tak gniewu jak chłosty,
Pokaż nam Matko tor do nieba prosty:
Niechaj to serce, z którego opieki
Dotąd żyjemy, kochamy na wieki.